SYSTEM POSADZKOWY EPIDIAN®FLOOR S1 przeznaczony jest do stosowania w obiektach budownictwa przemysłowego, w tym również branży żywnościowej, a także w pomieszczeniach mieszkalnych.

WŁAŚCIWOŚCI:

•  Wysoka odporność chemiczna
• Wysoka odporność mechaniczna
• Estetyka
• Barwne wykończenie powierzchni
• Wodoszczelność
• Zwiększona odporność na ścieranie
• Łatwość w utrzymaniu czystości
• Nie zawiera nonylofenolu
• Błyszcząca powierzchnia

 

Żywica epoksydowa Epidian® FLOOR S1 jest składnikiem systemu posadzkowego EPIDIAN FLOOR S1

W skład systemu wchodzą:

1. Epidian® FLOOR G1  + utwardzacz U1 (gruntowanie podłoża)

2. Epidian® FLOOR S1 + utwardzacz U1 (warstwa zasadnicza)

 

• Dokup preparat gruntujący: Epidian® FLOOR G1
• Dokup utwardzacz U1: dostępne w dziale UTWARDZACZE DO ŻYWIC EPOKSYDOWYCH

 

Zużycie:

GRUNTOWANIE: Epidian^® FLOOR G1 z utwardzaczem U1 (w zależności od chłonności podłoża): 0,2 do 0,4 kg/m2

WARSTWA PODSTAWOWA: Epidian FLOOR S1 z utwardzaczem U1 (w zależności od struktury podłoża): 1,3 do 1,4 kg/mm

 

SYSTEM  EPIDIAN FLOOR S1

Poprawne wykonanie posadzki w tym systemie wymaga pewnej wprawy i doświadczenia.

Posadzka posiada certyfikat PZH

Przykładowe zastosowanie:

•  hale i korytarze w zakładach przemysłowych,
• garaże zajezdnie autobusowe,
• obiekty reprezentacyjne,
• pomieszczenia techniczne w biurach i szkołach,
• magazyny, mleczarnie, browary, zakłady spożywcze,
• łaźnie, pomieszczenia socjalne,
• pomieszczenia sterylne w zakładach farmaceutycznych
  

STRUKTURA SYSTEMU:

System FLOOR S1 to wysokiej jakości dekoracyjna posadzka epoksydowa.

• WARSTWA GRUNTUJĄCA: wykonana z kompozycji Epidian ^® FLOOR G1 + Utwardzacz U1
• WARSTWA PODSTAWOWA: wykonana z kompozycji Epidian^® FLOOR S1 + Utwardzacz U1

 

kompozycja Epidian FLOOR G1:
Składnik A — Epidian FLOOR G1 , modyfikowana żywica epoksydowa o niskiej lepkości
Składnik B — Utwardzacz U1, modyfikowana amina cykloalifatyczna

kompozycja FLOOR S1:
Składnik A — Epidian FLOOR S1, modyfikowana żywica epoksydowa zawierająca pigmenty nieorganiczne i wypełniacze
Składnik B — Utwardzacz U1, modyfikowana amina cykloalifatyczna

Kolorystyka wg wzornika kolorów RAL

INSTRUKCJA WYKONANIA:

Przygotowanie podłoża:

Jednym z głównych czynników decydujących o jakości posadzki jest prawidłowo przygotowane podłoże betonowe o odpowiedniej wytrzymałości. Minimalna wytrzymałości na ściskanie powinna wynosić 25 MPa, a na rozciąganie 1,5 MPa. Podłoże musi być zabezpieczone przed wilgocią zgodnie z metodami stosowanymi w budownictwie. Świeży beton należy sezonować co najmniej 28 dni. Powierzchnia podłoża pod posadzkę musi być czysta, sucha (dopuszczalna zawartość wilgoci 4%) oraz chłonna (odpowiednio szorstka). Zanieczyszczenia takie, jak: stwardniały tynk, mleczko cementowe, reszki farby, substancje o działaniu antyadhezyjnym (oleje, tłuszcze, parafina, smary), należy dokładnie usunąć. Stosowane są różne metody oczyszczania powierzchni m.in.: śrutowanie, piaskowanie, wypalanie itp.
Po oczyszczeniu podłoże należy dokładnie odkurzyć (najlepiej odkurzaczem przemysłowym). Ubytki i nierówności podłoża zagruntować, wypełnić szpachlówką epoksydową i wyrównać, zachowując pewną szorstkość

Warunki utwardzania:

Temperatura i wilgotność powietrza w czasie przygotowania, nakładania i utwardzania kompozycji epoksydowych maja duży wpływ na jakość i właściwości wykonanej powłoki. Optymalne warunki pracy to temperatura 20°C (nie niższa niż 15°C) i wilgotność względna powietrza 65%. Przy wyższej wilgotności na utwardzonej powłoce mogą wystąpić zmętnienia, kwaterowanie, kleistość. Szczególnie krytyczny wpływ na wygląd i jakość powłoki ma obniżenie temperatury podłoża podczas utwardzania poniżej temperatury punktu rosy.
Tworzące się w tych warunkach krople kondensatu na powierzchni posadzki zdecydowanie obniżają również przyczepność. W przypadku wykonywania powłok wielowarstwowych kolejna warstwa w żadnym wypadku nie może być nakładana, jeżeli temperatura podłoża jest niższa lub równa temperaturze punktu rosy. Musi być wyższa o co najmniej 3 st.C. Przed rozpoczęciem prac posadzkowych należy zmierzyć temperaturę podłoża, temperaturę w pomieszczeniu i wilgotność względną powietrza. W przypadku niekorzystnego stosunku temperatury podłoża i otoczenia należy zastosować nadmuch gorącego powietrza, grzejniki, itp. W czasie utwardzania kolejnych powłok miejsce pracy zabezpieczyć przed zalaniem woda lub innymi chemikaliami oraz przed pyleniem i przeciągiem.

Gruntowanie podłoża:
Do gruntowania stosuje się kompozycję epoksydową EPIDIAN FLOOR G1. Przed użyciem składniki kompozycji dokładnie wymieszać w proporcji wagowej:

• Epidian FLOOR G1    — 100 części wagowych
• Utwardzacz U1 — 40 części wagowych

Jednorazowo przygotować porcje mieszaniny nie większe niż 3 kg. Czas przydatności do użycia około 10 minut. Roztwór gruntujący nanosić pędzlem, wałkiem lub przy pomocy gumowej rakli. Gruntowanie wykonać w taki sposób, aby na powierzchni podłoża nie tworzyły się widoczne skupiska roztworu gruntującego (powinien zostać całkowicie wchłonięty przez beton). Podłoża mało chłonne gruntować jednokrotnie, o większej chłonności dwukrotnie, przy czym drugą warstwę nakładać po utwardzeniu pierwszej. Zagruntowane podłoże pozostawić na 16-24 godz. w temperaturze ok. 20°C w celu utwardzenia.
Zużycie roztworu gruntującego: 0,2-0,4 kg/m2.
Optymalne warunki pracy to 20°C (nie niższa niż 15°C) i wilgotność względna powietrza do 65%. Przy wyższej wilgotności na utwardzonej powłoce mogą wystąpić zmętnienia, kraterowanie, kleistość. Szczególnie krytyczny wpływ na wygląd i jakość powłoki ma obniżenie temperatury podłoża podczas utwardzania poniżej temperatury punktu rosy. W przypadku wykonywania powłok wielowarstwowych kolejna warstwa w żadnym wypadku nie może być nakładana, jeśli temperatura podłoża jest niższa lub równa temperaturze punktu rosy.

Warstwa podstawowa:

Wymieszać dokładnie Epidian^® FLOOR S1 (ze względu na możliwą sedymentację wypełniaczy), następnie wymieszać składniki kompozycji posadzkowej w proporcjach:

• Epidian^® FLOOR S1 — 100 cz. wag.
• utwardzacz U1 — 25 cz. wag.

do momentu uzyskania jednorodnej masy.

Można stosować wiertarki o maksymalnej prędkości 400obr/min. Tworzenie się smug wskazuje, że masa jest niedostatecznie wymieszana, należy również zwracać uwagę czy jej część nie przylgnęła do ścian i dna naczynia. Zachować możliwie krótki, niezbędny czas mieszania od 3-5 minut (zbyt długie mieszanie powoduje silne napowietrzenie masy). Po wymieszaniu przelać mieszaninę do innego naczynia (najlepiej z polietylenu), ponownie wymieszać , po czym wylać na zagruntowaną
powierzchnię i równomiernie rozprowadzić na wymaganą grubość za pomocą szpachli zębatej lub rakli dystansowej. Świeżo naniesiona masę posadzkową starannie odpowietrzyć „wałkując” ją wałkiem kolczastym z twardego włosia lub tworzywa. Najlepiej przygotować niewielką porcje mieszaniny (około 10 kg). Jeżeli istnieje możliwość szybkiego przerobu, można przygotować
większą ilość mieszaniny do 50kg, stosując właściwe mieszarki (np. betoniarka z wymuszonym mieszaniem). Czas od momentu zmieszania składników do rozprowadzenia masy po podłożu nie
może przekroczyć kilkunastu minut.

Posadzka może być oddana do ruchu pieszego po 24 godzinach od nałożenia ostatniej warstwy i upewnieniu się, że cała powierzchnia jest jednolicie utwardzona. Poddana pełnemu obciążeniu po 7 dniach . Pierwsze mycie po 14 dniach.

Czyszczenie narzędzi:

Wszelki sprzęt użyty do wykonania powłoki epoksydowej należy czyścić na bieżąco rozpuszczalnikiem typu ACETON – aby nie dopuścić do utwardzenia resztek kompozycji epoksydowej na narzędziach.
Wszelkie zanieczyszczenia należy usuwać na świeżo nie dopuszczając do utwardzenia.

Przykładowe kolory posadzek wg RAL:

do sklepu